کمتر از دو سال پیش یک مرکز متشکل از استارتاپ‌های (شرکت‌های نوپا) دیجیتالی به نام 1871 در شهر شیکاگو باز شد. در آن زمان این مرکز با وسعتی بیش از 4600 متر مربع، چیدمان جالب، مبلمان براق و متفاوت و البته نسبتا خالی از سکنه توجه هر رهگذری را به خود جلب می‌کرد. 

حالا اما شکل ظاهری این مرکز هیچ تغییری نکرده است و در عوض حضور فعالان و کارآفرینان حوزه تکنولوژی با لپ‌تاپ‌ها و فنجان‌های قهوه‌شان در کنار صندلی‌ها و مبل‌های ماهوتی با میزهایی که مک‌بوک‌ها عضو ثابت چیدمان روی آنها هستند جلب توجه می‌کند؛ در گوشه‌ای یک نفر در حال برقراری تماس ویدئویی است و در گوشه‌ای دیگر دو نفر در حال نوشیدن قهوه یک بورد مدار الکترونیکی را تست می‌کنند.

مهم‌ترین چیزی که در این مرکز دیده می‌شود، همکاری و تعامل خوبی است که میان افراد و فعالان حاضر در آن دیده می‌شود.

 براساس آمار و تحقیقات مختلفی که در این زمینه انجام شده است، در سال 2012 در طول هر 24 ساعت یک استارتاپ در این منطقه معرفی و راه‌اندازی می‌شد. فصل سوم سال 2013 دومین نقطه عطف حوزه تکنولوژی در این منطقه بود که به دنبال آن توجه سرمایه‌گذاران به این استارتاپ‌های کوچک و نوظهور جلب شد. براساس گزارش یک استارتاپ مبتنی بر وب‌سایت به نام Built in Chicago در همین زمان بود که سه استارتاپ Braintree، Train Signal وower2Switch که در این شهر فعال بودند در مجموع با قیمت 845 میلیون دلار خریده شدند. این در حالی است که استارتاپ‌های دیگری در این منطقه به سرعت تاسیس و رشد می‌کنند. 

یکی از آخرین استارتاپ‌هایی که در شیکاگو راه‌اندازی شده، The Warehouse نام دارد که توسط موسسان شرکت بزرگ و شناخته شده Groupon تاسیس شده است. این استارتاپ در زمینه تکنولوژی‌های خانگی که به سرعت در حال رونق و رشد هستند، فعالیت می‌کند. 

این منطقه برای اغلب سرمایه‌گذاران جالب توجه است، چون معمولا آمریکایی‌ها شهر شیکاگو را با عنوان «فلای اور سیتی» یعنی منطقه‌ای که بیشتر آن را از آسمان و داخل هواپیما می‌بینند می‌شناسند. حالا این منطقه حسابی مورد توجه سرمایه‌گذاران قرار گرفته است. «پاتریک اسپین» یکی از کارآفرینان شیکاگو که در سال‌های اخیر استارتاپ‌های مختلفی را در این منطقه راه‌اندازی کرده است، فکر می‌کند مرکز 1871، جایگاه حساس و مهمی دارد، چون به بخش تکنولوژی آمریکا وسعت بیشتری می‌دهد. او می‌گوید: «این مرکز، جای فعالی است که افراد ایده‌پرداز و خلاق می‌توانند ایده‌های خودش را در آنجا ارائه کرده، پرورش بدهند و در نهایت با دریافت کمک‌های مالی آن را اجرا کنند و بر روند اجرای آن هم نظارت کنند. به این ترتیب است که با حضور در این مرکز، ناخودآگاه احساس می‌کنید بدون پرداخت هیچ هزینه‌ای باهوش‌تر و خلاق‌تر شده‌اید. سال‌ها پیش زمانی که من می‌خواستم کار خود را در عرصه تکنولوژی شروع کنم، برای راه‌اندازی شرکت و استخدام نیرو به میلیون‌ها دلار پول نیاز داشتم. امروز اما شما می‌توانید با ارائه ایده و پرورش خلاقانه آن با هزینه‌ای کمتر از یک میلیون دلار در چنین مرکزی، توجه سرمایه‌گذاران را جلب کرده و در نهایت از آنها به‌راحتی کمک مالی بگیرید و جذب سرمایه کنید.»

یکی از عوامل دیگری که باعث جلب توجه سرمایه‌گذاران به این منطقه و شرکت‌های نوپای آن شده است، حضور استعدادها و افراد تحصیلکرده‌ای است که از دانشگاه Northwestern، دانشگاه Chicago، دانشگاه Illinois و دیگر کالج‌ها و موسسات آموزشی این منطقه فارغ‌التحصیل می‌شوند. تا پیش از آنکه استارتاپ‌ها در این منطقه رونق بگیرند، معمولا فارغ‌التحصیلان این دانشگاه‌ها تمایلی به ماندن در شیکاگو و ورود به بازار کار آن را نداشتند. بهترین نمونه در این مورد هم موسسان شرکت‌های Netscape، PayPal، Yelp و YouTube هستند که همه فارغ‌التحصیل دانشگاه Illinois بودند و بعد از پایان دوره تحصیلات‌شان، این شهر را ترک کردند. 

همه این‌ها به معنای آن است که شیکاگو حالا به عنوان یکی از 10 شهر برتر جهان برای راه‌اندازی و تاسیس یک شرکت شناخته می‌شود. این موضوعی است که

Startup Genome یک موسسه تحقیقاتی در زمینه استارتاپ‌ها و شرکت‌های نوپای دنیا، آن را تایید کرده است. بر اساس گزارش‌های منتشر شده از سوی این موسسه تحقیقاتی، در گذشته به هر استارتاپ و شرکت نوپای شیکاگو که منتظر جلب نظر سرمایه‌گذاران و جذب سرمایه بود توصیه می‌شد که به سیلیکون ولی برود، اما حالا این شرکت‌ها به ماندن در شیکاگو ترغیب می‌شوند. 

این در حالی است که براساس گزارش Startup Genome، این شهر ضعف‌هایی هم دارد که مهم‌ترین آنها فرهنگ سنتی و محافظه‌کار حاکم بر آن است. «چانک تمپلتون» یکی از کارآفرینان فعال در شیکاگو که موسس استارتاپ Open‌Table که یک سایت رزرو رستوران است، از روند رشد کارش اطمینان خاطر دارد. او می‌گوید: «شیکاگو تلاش نمی‌کند که سیلیکون ولی یا بوستون باشد. این شهر در واقع‌بینی و  عمل‌گرایی، نمونه است. زمانی که من می‌خواستم استارتاپ Open‌Table را راه‌اندازی کنم، بسیاری از رستوران‌ها در شهرهای نیویورک و سانفرانسیسکو دنبال چنین محصولی بودند. حالا اما سرویسی که استارتاپ من ارائه می‌کند در شیکاگو حسابی پرطرفدار شده است.»

شیکاگو با داشتن صنایع سنتی و قدیمی مانند تولید، خرده‌فروشی، کشاورزی و خرید و فروش، به خاطر ساختار جدید تکنولوژیکی خود می‌تواند به یک اقتصاد بزرگ و متنوع تبدیل شود. صنایع قدیمی این شهر هم که سال‌ها است در آن فعالیت می‌کنند، اگرچه در ظاهر سنتی به نظر می‌رسند اما برای ادامه و تضمین روند رشدشان نیاز به استفاده از تکنولوژی‌های دیجیتالی دارند. «جیسون فراید» یکی از کارآفرینان شیکاگو که استارتاپ آن به نام 37Signals در زمینه ارائه نرم‌افزارهای مدیریتی فعالیت می‌کند، در این مورد می‌گوید: «شیکاگو در مسیر درستی قرار گرفته است. اینجا شهری است که افراد می‌توانند بدون سرمایه و تنها با ایده‌های خلاقانه‌شان یک کسب‌وکار جدید راه بیندازند. به نظر من در صنعت تکنولوژی، ما به دنبال موفقیت روی چیزهای اشتباهی مانند افزایش و جلب سرمایه بیشتر متمرکز می‌شویم. این یک شکست است، چون شما برای نجات کسب‌وکارتان به پول بیشتری نیاز دارید، مشتریان شما پولی بابت خدماتتان به شما نمی‌پردازند و شما نتوانستید یک تجارت ماندگار و با‌ثبات را اداره کنید.»

در حقیقت، فرهنگ محافظه‌کاری در کنار واقع‌گرایی در شیکاگو کمک بزرگی به رشد استارتاپ‌های کوچک و جدید این شهر می‌کند و باعث می‌شود که این شهر در کنار سیلیکون ولی به عنوان یکی از قطب‌های تکنولوژی جهان شناخته شود. 

در گزارشی که اخیرا با نام رقابتی‌ترین شهرهای جهان منتشر شده است، شیکاگو به‌عنوان یک گزینه مناسب برای شرکت‌هایی مطرح شده است که در حال حاضر به دنبال مکانی با معیارهای جهانی برای توسعه فعالیت‌های نرم‌افزاری و تکنولوژیکی خودشان هستند. هرچند سانفرانسیسکو و نیویورک در جایگاه‌های برتر این گزارش قرار دارند، اما به دلیل بالا بودن هزینه راه انداختن یک کسب‌وکار جدید در آنها نمی‌توانند به انداره شیکاگو مورد توجه قرار بگیرند. 

رشد شیکاگو در بخش تکنولوژی آمریکا تا حد زیادی به خاطر تلاش‌های شهردار آن «رهم امانوئل» بوده است. در واقع، امانوئل اولین برنامه توسعه فعالیت‌های تکنولوژی در این شهر را مطرح کرد و تصمیم گرفت که تا پایان سال 2014 اغلب فارغ‌التحصیلان رشته‌های تکنولوژی در این شهر را استخدام کرده و به کار بگیرد. او همچنین تصمیم دارد در تابستان آینده و درست قبل از برگزاری فستیوال موسیقی معروف این شهر، یک اجلاس ویژه برای سرمایه‌گذاری در بخش تکنولوژی شیکاگو را برگزار کند. او معتقد است که از سال 2011 که او به عنوان شهردار شیکاگو کارش را آغاز کرده، بخش تکنولوژی بیشترین رشد اقتصادی را نسبت به بخش‌ها و صنایع دیگر داشته است.

خروجی سایت