وقتی سونی برای نخستین بار در جهان دوربین‌های Mirrorless یا بدون آینه قدم گذاشت سال ۲۰۱۰ بود. این شرکت با دوربین NEX-5 و سپس NEX-3 ( که بسیار شبیه به هم بودند) و قابلیت تعویض لنز داشتند نوع جدیدی از مسیر دوربینها را ایجاد کرد. مسیری که مناسب کسانی بود که قصد داشتند به جهان دوربین‌های لنزدار قدم بگذارند اما در عین حال نمی‌خواستند DSLR های سنگین را در دست بگیرند.
فروش این سری از دوربینها بسیار موفق بود ( به خصوص در ژاپن مهد دوربین ) و شاید همین بود که باعث شد بسیاری از دیگربرندها نیز زبه سراغ دوربین‌ّهای بدون آینه بیایند. المپیوس با PEN E-PL3 و پاناسونیک با DMC-GF1 نیز به این مسیر پیوستند.
در عمل اما این فقط تازه‌واردان نبودند که به این سری از دوربینها علاقه‌مند شدند بخش قابل توجهی از شیفتگان عکاسی بعد از دیدن کیفیت و سرعت این دوربینها به این سمت آمدند.
به طور ساده دوربین‌های بدون آینه چیزی مابین دوربین‌های کامپکت معمولی و دوربین‌های حرفه‌ای قرار می گیرد. این دوربینها هر چند از نظر ظاهری بسیار سبک و کوچک و شبیه دوربین‌های کامپکت هستند اما همانند دوربین‌های DSLR قابلیت تعویض لنز دارند.
NEX-7 جدیدترین دوربین بدون آینه سونی است. هدف گیری سونی در واقع عکاسان حرفه‌ای و علاقه‌مندی است که می‌خواهند در کنار دوربین حرفه‌ای خود یک دوربین کوچک حرفه‌ای داشته باشند. دوربین ۲۴ مگاپیکسلی با سنسور CMOS و لنزهای APS_C و همچنین قابلیت فیلمبرداری ویدیو ۱۰۸۰ و ۶۰ فریم در ثانیه .
این دوربین قدرتمند همچنین مجهز به صفحه نمایش ۲.۴ میلیون نقطه OLED است که بالاترین روزولوشن صفحه نمایش یک دوربین عکاسی است و همین صفحه به سنسور چشمی مجهز است .
دوربین NEX-7 همچنین دو چرخنده کنترلی در بالای خود برای کنترل‌های ویژه عکاسی دارد .
این دوربین همچنین یک سیستم شاتر جدید دارد . در واقع شاتر در این دوربین باز و بسته نمی‌شود و بر اساس آنچه سونی گفته این موضوع باعث می‌شود که سرعت عکاسی و فشار دادن شاتر تا عکاسی از ۱۰۰ میلی ثانیه به ۲۰ میلی ثانیه کاهش پیدا کند. البته این تکنولوژی جدیدی نیست شرکت کانن از دوربین EOS 40D در سال ۲۰۰۷ ازآن استفاده می‌کرد اما بهره‌گیری از آن در دوربین‌های بدون آینه امکان جدیدی است.
سونی به همراه این دوربین لنز کارل زایس 24mm را با حداکثر بازشدگی دیافرگام 1.8 معرفی کرده که تصویر آن معادل لنز ۳۵ متری در دوربین‌های فول فریم است.