NS مخفف عبارت Name Server می باشد. پس از تهیه دامین و هاست، می بایست ترتیبی اتخاذ گردد تا زمانی که یک کاربر نام دامنه ایی را در مرورگر اینترنت خود وارد می نماید، به سرور میزبان سایت هدایت شده و محتویات آن را مشاهده کند. در غیر این صورت، کاربران مجبورند تا وب سایت ها را با استفاده از آدرس IP سرور که یک مقدار عددی است (و به خاطر سپردن آن بسیار مشکل است) مشاهده نمایند. اتصال يك دامنه با هاست آن از طريق Name Server ها صورت مي پذيرد. وب سایت ها با استفاده از نام سرورها، امکان استفاده از Domain Name ها را به جای آی پی آدرس ها می دهند. در واقع DNS نشان دهنده یک تکنولوژی قدرتمند اینترنت برای تبدیل نام دامنه به آدرس IP است. وظیفه اصلی آن، یک رابط بین آدرس IP، نام سیستم کاربران وب سایت ها و حوزه های مربوطه می باشد.
در حالت کلی اعمال تغییرات NS بر روی پنل دامنه اعمال می گردد. به منظور اتصال دامنه به هاست، در قسمت Name Server در داخل پنل مديريتي دامنه، مي بايست مشخصات هاست خود را وارد نمائيد. به عنوان مثال در صورتي كه هاست (ويندوزي) خود را از سامان هاست تهيه نموده باشيد، مي توانيد Name Server های ns15.servercover.com و ns16.servercover.com را بر روي دامنه خود set کنید. همچنين جهت دريافت مشخصات مربوط به نام هاست (منظور همان DNS می باشد) شما مي توانيد با شركتي كه خدمات هاست خود را دريافت کرده اید، تماس حاصل نمائيد. شايان ذكر است اين اطلاعات معمولا پس از تهيه هاست از طريق ايميل نیز براي كاربران ارسال مي گردد.
مدت زمانی که سپری می شود تا NS ها بر روی هاست set و یا update شوند بستگی به پسوند دامنه دارد. برای دامنه های ir. معمولا این زمان طولانی تر و ممکن است به طور میانگین تا 24 ساعت به طول انجامد. شایان ذکر است برای دیگر پسوندها مانند com ، .net. و ... معمولا بین 3 الی 4 ساعت و یا ممکن است بیشتر زمان ببرد. حال در صورتی که تمامی مراحل را به درستی انجام داده باشید، می توانید با وارد نمودن نام دامنه تان یا همان آدرس سایت تان در مرورگر، سایت خود را مشاهده نمائید.
زمانیکه یک دامنه را ثبت می کنید می بایست نیم سرورهای آن را مشخص نمائید. برای اینکار به کامپیوتری نیاز دارید که دائما به اینترنت متصل باشد و نیم سرورهای مشخص با IP معلوم مرتبط با آن وجود داشته باشد. اینکار توسط DNS software انجام می شود. این در واقع برنامه ای است که در وب سرور نصب شده و انتقال داده های مرتبط با domain name system را آسان می نماید. از بعد فنی هر سروری می تواند نرم افزار DNS را داشته باشد که آن را به یک سرویس دهنده DNS تبدیل کند. البته برخی هاست های اشتراکی اجازه اینکار را به شما نمی دهند. چنانچه به نصب این نرم افزار علاقه مند هستید، به پلان Dedicate hosting و یا VPS نیاز دارید در غیر اینصورت می بایست هزینه یک وب سرور شخصی را پرداخت نمائید.
DNS شبکه ی انبوهی از سرور هاست که از بزرگترین پایگاه داده های دیجیتال تشکیل یافته اند. این دیتابیس توسط چندین موسس و بنیانگذار اینترنت مانند IANA و یا ICANN نگهداری و مدیریت می شود. به عبارت دیگر DNS یک پایگاه مرکزی در فضای مجازی است که بدون آن اینترنت به شکلی که امروزه وجود دارد قابل مدیریت نبود. نیم سرور در واقع وب سروری است که نرم افزار DNS در آن نصب شده است. به طور خاص یک سرور توسط هاست مدیریت می شود که برای مدیریت نام های دامنه استفاده می شود که مرتبط با همه ی حسابهای Hosting provider است.
سرورهای پایه و مبنا :
هزاران سرور در سراسر جهان وجود دارد که دیتابیس های زیادی را در بردارند اما تنها 13 سرور root وجود دارد که همه ی دیتابیس های دنیا را در خود نگهداری می کنند.
سرورهای Primary Master :
این نوع سرورهای داده ها را از domain zone و فایلی که در سرور است خوانده و همچنین اطلاعات مورد نیاز را به سرور secondary master ارسال می نماید. Zone data اطلاعاتی است که توسط مدیر سرور مشخص شده و به سرور می گوید که چگونه با دیگر سرورها رفتار یا ارتباط برقرار نماید. زمانیکه یک سرور Primary با سرور secondary ارتباط برقرار می نماید zone transfer نامیده می شود چراکه داده های zone از یک DNS به DNS دیگری منتقل می شود.
سرورهای Secondary Master :
نام دیگر آن slave server داده های zone را از primary server به صورت اتوماتیک دریافت می نماید، در نرم افزار مدیریت DNS manager این نوع سرورها را secondary می نامند. هر باری که نیاز به انجام کاری داشت اطلاعات مورد نیاز را از سرور primary دریافت می کند. نقش این سرورهای بسیار مهم است چرا که امنیت را از طریق ارائه redundancy ارائه می دهند. با ایجاد تنوع در ساختار مدیریتی سرور های نام دامنه، امنیت سایت های وب و اینترنت تضمین می گردد.