واضح (sharp) بودن عامل مهمی برای زیبا به نظر رسیدن یک عکس است. اگر عکاسی می‌کنید حتماً بارها برای شما پیش آمده که نتیجه‌ی یک عکس در نمایشگر دوربین، شما را راضی می‌کند اما هنگامی که عکس را به رایانه منتقل می‌کنید و در ابعاد بزرگتر آن را می‌بینید، متوجه نقاط تار بسیاری در آن می‌شوید
از عکس‌های تار خسته شده‌اید؟ وقت آن رسیده که با پیدا کردن نقطه‌ی طلایی لنز خود، عکس‌های واضح‌تری بگیرید. امروز با «دنا هاینز» همراه می‌شویم تا ببینیم چگونه می‌توانیم با پیدا کردن نقطه‌ی طلایی لنز، اعتماد به نفس بیشتری داشته باشیم، در زمان صرفه‌جویی کنیم و از همه مهم‌تر عکس‌های بهتری ثبت کنیم.
در این مقاله شما یاد می‌گیرید:
- چگونه نقطه‌ی طلایی لنز را پیدا کنید (برای گرفتن عکس‌های واضح‌تر)
- چرا باید در حالت تقدم دیافراگم (Aperture Priority) عکاسی کنید (و چگونگی استفاده از این حالت)
- برای گرفتن عکس‌های واضح چه آزمونی نیاز است و چگونه این آزمون را انجام بدهید
- با نشان دادن تفاوت‌ها می‌فهمید که نقطه‌ی طلایی لنز واقعاً تا چه اندازه مهم و تاثیرگذار است
حتماً متوجه شده‌اید که در دو عکس بالا که از یک ساعت گرفته شده، تصویر سمت راست واضح‌تر (Sharp) است. اکثر کیت‌های لنز موجود (لنزهای پایه‌ای که روی دوربین‌های DSLR هستند) واضح‌ترین عکس‌ها را هنگامی می‌گیرند که روی حد وسط گشادگی لنز تنظیم شده باشند. برای شناسایی حد وسط گشادگی لنز خود پیش از هر چیز باید بازترین حالت گشادگی آن را بشناسید. این دو عدد معمولاً روی اطراف یا انتهای لنز شما نوشته شده است و چیزی مانند 1:3.5-5.6 است.
این یعنی هنگامی که لنز من روی پایین‌ترین حالت زوم خود قرار دارد، بازترین گشادگی آن f/3.3 است و هنگامی که در زوم‌ترین حالت خود قرار دارد، بازترین حالت گشادگی آن f/5.6 است.
برای پیدا کردن حد وسط گشادگی لنز یا همان نقطه‌ی طلایی، شما باید از بازترین حالت دیافراگم تا دو توقف کامل ضریب اف (full f-stop یا توقف کامل ضریب اف اصطلاحی در عکاسی است که به تنظیمات گشادگی لنز گفته می‌شود) بشمارید. روی لنز من بازترین گشادگی لنز f/3.5 است و با این حساب با شمردن دو توقف کامل، نقطه‌ی طلایی لنز من حدود f/7 خواهد بود.
توجه داشته باشید که عدد دقیقی برای نقطه‌ی طلایی وجود ندارد، پس هر میزان گشادگی بین f/7 تا f/10 می‌تواند عکس واضحی به شما تحویل بدهد. برای گرفتن واضح‌ترین عکس باید گشادگی‌های مختلف را امتحان کنید. وقتی که حد وسط گشادگی لنز خود را پیدا کردید، می‌توانید آزمون ساده‌ای انجام بدهید تا پس از آن همیشه عکس‌های واضحی بگیرید. برای انجام این آزمون شما باید در حالت تقدم دیافراگم، که با حرف A روی دوربین مشخص شده، عکاسی کنید.
با حالت تقدم دیافراگم کنترل اوضاع را در دست بگیرید
عکاسی در حالت تقدم دیافراگم به شما این امکان را می‌دهد تا گشادگی دیافراگم مورد نظر خود را انتخاب کنید که در این حالت نسبت به حالت اتوماتیک، کنترل خلاقانه‌ی بیشتری روی عکاسی خود دارید. گرفتن عکس‌های واضح با استفاده از این حالت بسیار راحت‌تر است و همچنین به دلیل اینکه دوربین خودش سرعت شاتر و تنظیمات ایزو را به صورت اتوماتیک انجام می‌دهد (البته اگر ایزو را روی حالت اتوماتیک تنظیم کرده باشید)، کل مراحل عکاسی هم ساده‌تر خواهد شد.
احتمالاً شنیده باشید که بهترین ضریب‌ها برای اینکه تمام نقاط تصویر در ناحیه‌ی فوکوس باشند f/16 و f/22 هستند. اگرچه این نظریه تا حدی درست است، اما در فوکوس بودن همه چیز همیشه به معنی واضح بودن تصویر نیست و با انتخاب گشادگی‌های متوسط وضوح بهتری در عکس شما نمایان خواهد شد. همچنین شما می‌توانید به منظور داشتن عکس‌های واضح‌تر از یک سه پایه استفاده کنید و حتی در کنار آن از ابزار کنترل از راه دور شاتر یا از حالت تایمر دوربین خود استفاده کنید تا لرزش دوربین را به حداقل برسانید.
در تصویر بالا عکس سمت راست که با f/9 گرفته شده بسیار واضح‌تر از عکس سمت چپ است که با f/22 گرفته شده است. همانگونه که مشاهده می‌کنید برگ‌های سوزنی و سایه‌ها در عکس سمت راست به لطافت یا بهتر است بگوییم تاری عکس سمت چپ ثبت نشده‌اند (به درخشش و شکنندگی برف هم در دو تصویر توجه کنید.).
تغییر دوربین از حالت اتوماتیک به تقدم دیافراگم
برای اینکه دوربین خود را از حالت اتوماتیک خارج کنید، فقط کافی است که صفحه‌ی مندرج روی دوربین خود را بچرخانید و آن را روی حرف حالت تقدم دیافراگم قرار دهید که روی دوربین کانن من با علامت Av مشخص شده و روی دوربین‌های نیکون و تقریباً بقیه‌ی کمپانی‌ها با علامت A مشخص شده است. تصویر زیر قرار گرفتن این حالت را روی دوربین کانن من نشان می‌دهد.
حالت اتوماتیک معمولاً با یک مستطیل سبزرنگ مشخص شده است؛ حالت تقدم دیافراگم هم که Av (یا A) است. هنگامی که دوربین را در حالت تقدم دیافراگم قرار دادید می‌توانید با استفاده از شاخص کوچکتر (که روی دوربین کانن من در تصویر قابل مشاهده است) ضریب توقف دیافراگم خود را انتخاب کنید.همین که این شاخص را بچرخانید «عدد اف» روی دوربین شما تغییر می‌کند. در تصویر پایین مشاهده می‌کنید که آن را روی f/9.5 تنظیم کرده‌ام.
امتحان کردن نقطه‌ی طلایی لنز
پس از قرار دادن دوربین روی سه پایه، فقط به چند دقیقه زمان نیاز دارید تا این آزمون را انجام دهید. برای شروع، دوربین خود را روی حالت تقدم دیافراگم قرار بدهید، سپس ترکیب‌بندی مورد نظر را انجام داده و در حالت‌های مختلف دیافراگم چند عکس بگیرید. برای این کار از بازترین حالت دیافراگم شروع کنید و کم کم به سمت بسته‌ترین حالت بروید. برای نتیجه‌ی بهتر لازم است حداقل ۷ یا ۸ عکس در همین حالت بگیرید.
حالا عکس‌های خود را از دوربین به رایانه منتقل کنید و آن‌ها را زوم کنید. خیلی راحت می‌توانید تشخیص دهید که کدام تنظیم دیافراگم عکس واضح‌تری به شما تحویل داده است.
عکسی که در زیر می‌بینید، در نور طبیعی اتاق گرفته شده است. همانطور که می‌بینید با استفاده از نقطه‌ی طلایی لنز، موفق شده‌ام حتی در نور کم، تصویر بسیار واضحی ثبت کنم.
نمای نزدیک از لیوانی که در دست سوژه است به خوبی مزیت‌های عکاسی در نقطه‌ی طلایی لنز را نمایان می‌کند. هرگاه می‌خواهید اطمینان پیدا کنید که واضح‌ترین عکس را ثبت کرده‌اید، در تمام حدهای وسط f/7، f/8، f/9 و f/10 عکاسی کنید.
گرفتن واضح‌ترین عکس
حالا که نقطه‌ی طلایی لنز خود را شناخته‌اید وقت تمرین است. امیدوارم شما هم به اندازه‌ی من از نتیجه‌ی کار راضی باشید.
اگر عاشق عکاسی در نور طبیعی هستید، مطمئناً گرفتن یک عکس واضح در این شرایط باعث می‌شود رضایت بیشتری از عکس‌هایتان داشته باشید.
نکاتی برای گرفتن واضح‌ترین عکس:
- با حالت تقدم دیافراگم عکاسی کنید
- گشادگی دیافراگم متوسط انتخاب کنید (معمولاً بین f/7 تا f/10)
- از یک سه پایه و کنترل از راه دور شاتر (یا حالت تایمر اتوماتیک دوربین) استفاده کنید تا لرزش دوربین به حداقل برسد.
- هنگامی که واضح بودن عکس اهمیت بالایی دارد حتماً یک سری عکس در ضریب‌های مختلف از f/7 تا f/10 بگیرید.